assalamualaikum & salam sejahtera...

rindunya nak balik kampung 💗.

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka

bila orang tua kita uzur, memang wajib dok dgn anak-anak.
dah kerap kongsi cerita di blog ni, rumah abah emak saya dekat dengan pantai, nun area Pengkalan Balak sana tu. rumah mak-mak sedara sebelah abah memang tepi pantai je. tapi rumah abah emak kosong, diorang memang da tetap dok dengan kakak di Bangi. sebulan sekali, dulu la, abah emak balik la kampung, tgk rumah.

cuma sekarang, da semakin jarang abah emak balik rumah kampung. dgn PKPnya. adik lelaki bongsu pun da masuk belajar semula, takde siapa yg boleh jadi driver abah emak. yang lain semua bekerja, sukar la abah emak nak balik kampung lama-lama. ni ntah bila la rumah abah emak kembali meriah... rinduuuuunya! anak-anak la paling gembira kalau kita inform diorang, "jom balik rumah Atok Uwan". diorang tertunggu-tunggu bila saatnya balik rumah Atok Uwan. 

holiday sepetang di tepi laut 😊.
so kalau kami adik-beradik balik rumah abah emak ramai-ramai, mesti plan satu slot untuk lepak tepi laut. terutama Izzat dan Ain, anak saudara saya. kakak-kakak tak la excited nak mandi laut, diorang just suka lepak borak-borak tepi pantai, usik-usik pasir dan sesekali celup kaki hingga ke lutut kat ombak yang hempas pantai...

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka
kak Nurin dengan tikarnya 😄

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka
Izzat, Ain dan Amrina je la yang lencun habis mandi laut!

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka
bukan setakat bergelumang lencun dgn air laut, habis berguling disaluti pasir!

Balik Kampung | Rindu pantai dan laut di Pengkalan Balak, Melaka
Izzat sungguh gembira la dpt berguling atas pasir dengan bebas 😆

kini, Bangi sedang PKPB. kami tak boleh naik sana, diorang pun tak boleh nak balik kampung. lama la kosong rumah abah emak tu. moga cepatlah reda penularan covid-19 ni. dapat diorang balik kampung and kami gegak-gempitakan rumah abah emak sekali lagi.

kalau anak-anak di tepi pantai, main pasir main ombak... kami mak-mak di bahagian atas skit la. takde plak gambar nak dikongsikan. lepak kat bawah pokok, dok atas tikar. order la dari kedai berdekatan kepok lekor goreng, pisang goreng, coconut shake, teh tarik dan lain-lain 😄. memang amat terkenal pantai Pengkalan Balak ni, tak pernah tak ramai. terutama musim cuti sekolah. kedai makan pun banyak sepanjang jalan, sediakan je duit utk membayar. mcm-mcm makanan ada dijual 😋.

mesti berborak la kami mak-mak hal-hal berkaitan sambil tgk-tgk kan anak-anak. releks kan minda tgk laut nan luas. kadang-kadang berangin sepoi-sepoi bahasa, best la. ada time nya, langsung takde angin yg bertiup, panas la jugak! hinggalah saat matahari hampir terbenam di hujung nun sana. barulah masing-masing turun ke pantai dan kerah anak-anak naik ke darat.

rindu!
boleh aje kami balik kampung sekeluarga berlima. namun, jejak sana nanti terus rasa rinduuuuu dgn abah emak dan famili yang lain hu hu hu hu hu 😞. 

bertabahlah...